Γεια σου φίλε μου, στέλνοντάς σου αυτήν την επιστολή, εν όψει της

Γεια σου φίλε μου, στέλνοντάς σου αυτήν την επιστολή, εν όψει της απόλυτης απόγνωσης που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η ζωή μου και της κρίσιμης υγείας μου. Ωστόσο, κατάλαβα ότι τα χρήματα ή τα υλικά αγαθά δεν αξίζουν τίποτα σε σύγκριση με την ανάσα ζωής που έχουμε. Το όνομά μου είναι Κριστιάνο Λόπες. Είμαι 75χρονος Καναδός εθνικός σύμβουλος και μεταφραστής. Είμαι χήρος εδώ και 15 χρόνια ή έχασα τη γυναίκα μου από καρκίνο του πνεύμονα. Δεν κάναμε παιδί γιατί δεν μπορούσε να μείνει έγκυος και δεν ήθελε να μπορέσουμε να υιοθετήσουμε ένα παιδί. Αυτή τη στιγμή ζω στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου περιορίζομαι στην ανωνυμία μου, καθώς μετά από ιατρική εξέταση αποφάσισα ότι έχω τον ιό Covid-19 που δείχνει θετικότητα μολυσματικής νόσου στο αίμα μου. Έχοντας επίγνωση της απώλειας πολλών αγαπημένων προσώπων, αποφάσισα τότε να αντιμετωπίσω τη μοίρα μου και να υποστώ τις συνέπειες γιατί δεν θέλω να δω τον εαυτό μου να καταστρέφεται στο κρεβάτι του νοσοκομείου, όπως δείχνουν τα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα και η μνήμη του αείμνηστου συζύγου μου. . Στη συνέχεια, καθώς είχα ήδη διαβήτη και υπέρταση, μολύνθηκα κατά τη διάρκεια ενός επαγγελματικού ταξιδιού στην Ιταλία. Ως εκ τούτου, αποφάσισα να δωρίσω το τραπεζικό μου υπόλοιπο των 695.000 δολαρίων ή 626.653,70 ευρώ που έχω στην τράπεζα στην εταιρεία εισαγωγής λαδιών μου, γιατί ήδη νιώθω τα πρώτα σημάδια δυσκολίας. Έγραψα στον διευθυντή της τράπεζας ενημερώνοντάς τον για την πρόθεσή μου να απαλλοτριώσω όλα τα χρήματα που έχω στην τράπεζά του προς όφελος ενός ατόμου που θα του συστήσω σε εύθετο χρόνο, στον οποίο θα χορηγηθεί ένα μέρος και το υπόλοιπο θα σταλεί σε ανθρωπιστικά έργα για να βοηθήσει τους ασθενείς και τους άπορους. Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος εδώ που μπορεί να δεχτεί αυτή τη δωρεά γιατί μπόρεσα να γράψω αυτό το γράμμα με δάκρυα στα μάτια. Ευχαριστώ που μου απάντησες, ώστε να ξέρω ότι υπάρχεις. Ο Θεός να σας φυλάξει από το κακό. [email protected]